Ter voorbereiding op de uitvoering op 24 december oefenen we:
Deo Dicamus
Cantate Domino
Alleluja
Ave Maria
Joyfull joyfull to the world
Allemaal nieuwe/andere zettingen dan de bekende werken
In de map - voorjaar 2010
Hair
Bohemian Rapsody
I'll be there
My guy(girl)
Uitzingmap
1. Locus iste 2. Tourdion 3. As torrents 4. Pastorale messe 5. Wohl mir das ich Jesum habe 6. Alas, what hope... 7. An die musik 8. Donna donna 9. Sweet roses 10. Tebe poem 11. The long day ... 12. Alleluia 13. A pretty little bonny lass [les] 14. bonjour 15. Cantique 16. Fair Phyllis 17. Hard bij a fountain 18. Im stillen friedhof
Verhaal Patries
Goede middag allemaal, wat fijn dat jullie er zijn.
Ik begin met een vervelend bericht: helaas kan Manon er vandaag niet bij zijn. Ze is ziek, er komt vandaag geen noot uit, dus vanaf hier hoop ik dat Peter haar, onze beste wensen overbrengt.
We zingen vandaag met vier koren op deze Durgerdamse muziekmiddag, ondertiteld ‘zingen aan het Buiten IJ’.
Op die leuke tekening van Hennie die voor op ’t programma staat kun je het buiten IJ goed zien. Flinke plas water, een oude zeearm, omringt door dijken met huizen, allerlei vormen van industrie en recreatie, en prominent ook de sluizen en de IJ tunnel buis.
Je kunt er varen, rijden, duiken, zwemmen, schaatsen, zeilen, wonen, werken, schutten, vervuilen en schoonmaken, bouwen en afbreken, vissen, waterskiën en waterscooteren, hoewel ik eerlijk gezegd niet eens weet of dat een woord is.
En je kunt er zingen, en dat gaan we vanmiddag doen: Madrigaal, het vrouwenkoor uit Durgerdam zingt onder leiding van Peter Rigter.
Het Koor Schellingwoude o.l.v. van Ricus Smid en de Durgerdamse cantorij o.l.v. Christiaan Helfensteijn. We sluiten af met de zanggroep Durgerdam net als Madrigaal geleid door Peter.
Ik nodig de koren uit om, als ze dat willen, wat te vertellen over de liederen die ze zingen. Om niet nodeloos vaak aan het woord te zijn vertel ik nu vast iets over de liederen die u het laatst gaat horen:
Drie liederen hebben toevallig het thema ‘water’ sterk in zich: Sweet en Low een lief lied over moeder en kind die wachten op hun geliefde man en vader. De westenwind brengt hem naar hun toe.
We zingen ook Cantique van Jean Racine, geschreven door Gabriel Fauré, een van de beroemste Franse componisten. Het is een gebed, dat Peter prachtig begeleidt op de piano. ’t Is volgens mij een volkomen droog lied overigens.
Bridge over troubled water van S&G, een bekend lied. We dachten dat het een ‘meezinger’ is; maar qua instuderen bleek 't toch een behoorlijk pittig te zijn. Die bridge is een methafoor voor de steun in de rug die je soms zo hard nodig hebt, of de steun die je juist een ander kan bieden.
’t Laatste lied is 'amazing grace': 18e eeuwse schrijver John Newton, eerst werkzaam in de slavenhandel, schreef dit lied na zijn bekering tijdens een hevige storm op zee.
Nou goed, laten we beginnen. Ik nodig Madrigaal uit om het spits af te bijten. We zingen gewoon in volgorde van ’t programma en vlak voor het laatste lied kom ik nog even bij u terug.
Voor we afsluiten met een voor de meeste mensen bekende maar daarom niet minder aardige samenzang wil ik graag een paar dingen kwijt.
Een bedankje voor een ieder die het mogelijk gemaakt heeft deze middag te organiseren. Ook voor de deelraad waar we subsidie van ontvingen.
Een applaus en een bloemetje voor de dirigenten Peter, Rico en Christiaan! (ik laat de bloemen nog even in de emmer maar overhandig ze zometeen aan jullie)
Gaat u vooral niet gelijk weg als we uitgezongen zijn: we hebben wijn of fris en iets lekkers te snekken, het leek ons leuk om nog even met elkaar iets te drinken! Van harte uitgenodigd.
Bij de uitgang een mandje, hierin kunt u een kleine vrijwillige bijdrage doen, de kosten worden niet helemaal gedekt voor deze middag.
Terwijl ik gisteren dit alles zat voor te bereiden dwaalden mijn gedachten een beetje af naar die barre koude winter van 1849. Die vader met zijn twee zonen die uit gewoonte bot gingen kloppen op het ijs.
Zou zoiets nu gebeuren, hoe anders zou het dan aflopen. Vader en zoons vroeg op het ijs om te schaatsen. Ze gaan natuurlijk veel te ver en er breek een flinke schots af. Vader heeft eerst niets in de gaten want hij staat net even zijn mailtjes te checken op zijn blackberry. Maar de zoons trekken aan zijn jas. Pa, er klopt iets niet hoor, we zeiden toch al dat het veel te koud is en gevaarlijk hier op het ijs. De Jaap Edenbaan is veel beter. Pa schrikt, en maakt voor de verzekering alvast een paar foto’s. Hij belt via speeddial de politie, terwijl de jongens naar hun vriendjes twitteren. Intussen begint het ijs af te breken en drijven ze wat verder het IJ op, maar echt koud ishet nog niet, verpakt in fleece en gore tex.
Al snel klinkt het geluid van een nieuws helicopter, op de wal bij IJburg staan al wat mensen foto’s te maken; het busje van AT5 komt er ook aan. Een politieboot meldt zich in de verte. Hij kan niet goed naderen, dat schommelt te veel. De jongens staan allebei aan een kant van de schots te springen en lachen omdat het nu net een pretparkattractie is.
Pa bedenkt dat het nu toch wel lang gaat duren, hij heeft niet echt een parkeervergunning voor Durgerdam en staat gewoon langs de dijk geparkeerd. De schots begint gevaarlijk te kraken, maar voordat het mis gaat, komen er een paar mariniers aan in een snelle opblaasboot en redden de jongens en pa. Via de vaargeul en de sluizen keren ze terug met eenpolitieauto naar Durgerdam.
Het hele avontuur heeft precies 25 minuten geduurd. Daar staan slachtofferhulp en SBS6 hart van Nederland klaar. Na het nodige gedoe voor camera’s lopen ze terug naar de auto.
Zuchtend plukt pa een bekeuring onder de ruitenwisser vandaan. De jongens balen, ze staan wel op Youtube, maar hebben net niet CNN gehaald.
Laten we maar gaan zingen over ’t spannende en waargebeurde verhaal van de originele botkloppers!
Peter en Loes spelen eerst een couplet en een refrein voor. De dames zingen de lage noten! Het is immers een shanty!
Bedankt allemaal!